Kim İnşa Etti, Neden Burada? Şanlıurfa’da Büyük ve Gizemli Sır

Mezopotamya inanç sisteminde önemli bir yere sahip olan Ay Tanrısı Sin (Sümerce’de Nanna), Babil ve Asur dönemlerinde kaderin ve ışığın tanrısı olarak kabul edilirdi. Sin, gökyüzünde düzenin sembolü sayılırken, kutsal şehirleri arasında özellikle Ur ve Harran öne çıkıyordu.
Sin’e adanan tapınaklar, genellikle kayaya oyulmuş girişler ve merdivenlerle inilen iç bölümler ile dikkat çekiyordu. Bu yapılar, ay ışığını ve göksel düzeni simgeleyen mimari unsurlarla inşa edilirdi. Tanrıların onuruna gerçekleştirilen törenler ve ayinler, bu tapınakların en önemli işlevleri arasında yer alıyordu.
Sin Tapınağı Tarihi
TANRI VE TANRIÇA BETİMLEMELERİ
Söz konusu tapınaklarda Tanrı ve Tanrıça tasvirleri önemli bir rol oynardı. Güneş Tanrısı Şamaş, Aşk ve Savaş Tanrıçası İştar, Ay Tanrısı Sin, Asur Tanrısı ve Hava Tanrıçası, kayalara işlenen figürler arasında bulunuyordu. Bu betimlemeler, Mezopotamya’daki çok tanrılı inanç sisteminin zenginliğini yansıtır.
SİN’İN AİLESİ VE KÜLTÜREL ETKİSİ
Sin’in karısı Ningal, çocukları ise Güneş Tanrısı Utu (Şamaş) ve Aşk Tanrıçası İnanna (İştar) olarak bilinir. Bazı kaynaklarda Fırtına Tanrısı İşkur da onun evlatları arasında sayılır. Sin kültü, Sümer’den başlayarak Babil, Asur ve hatta İslam öncesi Arabistan’a kadar geniş bir coğrafyada etkili olmuştur.
Harran Sin Tapınağı
SİVEREK’TEKİ SİN TAPINAĞI ÖRNEĞİ
Bu kültürün Anadolu’daki en dikkat çekici örneklerinden biri, Şanlıurfa’nın Siverek ilçesi Başbük Mahallesi’nde kayaya oyulmuş olarak günümüze ulaşmıştır. Yeni Asur dönemine tarihlenen yapı, hem mimarisi hem de barındırdığı Tanrı tasvirleriyle bir Sin Tapınağı olarak değerlendirilmektedir.